Szkolna przyjaźń

    "Gdy skończycie szkolę, uświadomicie sobie, że przyjaźniliście się z wieloma osobami 

                           dlatego, że widywaliście się z nimi 5 razy w tygodniu"





                      Zgadzacie się z tymi słowami? Może ktoś z was nawet tego doświadczył? 



Ja osobiście przekonałam się, że tak jest. Oczywiście nie ze wszystkimi, ale jednak.. Jestem również przekonana, że nie tylko ja tego doświadczyłam.

W moim przypadku, było tak w okresie gimnazjum, a raczej kiedy był jego koniec. Osoby, z którymi się przyjaźniłam, bynajmniej tak mi się wydawało nie mają ze mną już żadnego kontaktu. Byliśmy przekonani, że pomimo pójścia do różnych szkół nasz kontakt się nie zmieni. I jedyną rzeczą jaka ulegnie zmianie to, że będziemy się rzadziej widywać. Nie tak jak do tej pory 5 razy w tygodniu.
Teraz wiem, że była to tylko szkolna przyjaźń. Osoby, z którymi mam dalej kontakt, pomimo tego, że nie mieszkamy w jednej miejscowości i każdy z nas jest w innej szkole, wiem że są dla mnie ważne, tak samo jak ja dla nich. Zależy nam na stałym kontakcie oraz na naszej przyjaźni. Wierzę, że pomimo tych wszystkich trudności i przeszkód nasz kontakt jest tak dobry, to będzie już taki cały czas. Oczywiście to nie jest też tak, że żałuję przyjaźni z tamtymi osobami, wręcz przeciwnie. Cieszę się, że miałam na kogo liczyć i z kim spędzić ten wspaniały okres w moim życiu.
Po wakacjach idę do 3 klasy technikum i muszę przyznać, że często się zastanawiam nad tym, czy znowu stracę w swoim życiu osoby. Szczerze, bardzo bym tego nie chciała. Przeczytałam gdzieś kiedyś, że:
"przyjaźnie w liceum poznaje się na całe życie". Może coś w tym jest? W końcu liceum to nie podstawówka i nie jesteśmy dziećmi. Każdy z nas potrafi stwierdzić czy naprawdę zależy mu na drugiej osobie, czy jest z nią tylko z przyzwyczajenia. :)